Waarom geen plastic flessen
Gebotteld water is in veel gevallen een nutteloos product waar mensen in veel landen tot voor kort om lachten.
De Waterfles van Flaska
Waarom betalen voor iets dat je bijna gratis krijgt?
Agressieve marketing campagnes hebben een trend teweeg gebracht om gebotteld water te drinken. De meeste kleinere flessen (tot 1,5 liter) worden gemaakt van PET plastic dat problematisch kan worden voor zowel de gezondheid als het milieu. Laten we eens kijken naar de negatieve kanten (en de zeldzame positieve kanten) van plastic water flessen .
Negatieve kanten van gebotteld water
Gezondheid
PET plastic (polyethylene terephthalaat – het materiaal waar de meeste flessen van gemaakt zijn) lekt antimonium in het water. Antimonium is geplaatst is in de 2B groep (waarmee bedoeld wordt dat het kanker kan veroorzaken) door de IARC (The International Agency for Research on Cancer). Onderzoek toont aan dat er zelfs meer antimonium lekt als ze worden blootgesteld aan hoge temperaturen of wanneer het water in een PET fles zit voor langere tijd. In tegenstelling tot allerlei claims in verschillende populaire media, lekt PET geen BPA (bisphenol A).
Milieu
Plastic flessen hebben vele directe en indirecte gevolgen voor het milieu.
Olie Energie verbruik als gevolg van het drinken van gebotteld water komt voor in vele fasen van de productie. Olie wordt gebruikt als basis materiaal en energie(meestal geproduceerd door het verbranden van fosiele brandstoffen) wordt gebruikt voor de productie van de flessen, het verwerken en het bottelen van water alsook voor het transport. Veel verbrande energie voor hetzelfde resultaat als je krijgt door de kraan open te doen. Als je kijkt naar lokaal verkocht gebotteld water dan is flesproductie de grootste energieverbruiker maar als water wordt getransporteerd naar andere locaties, verder, dan wint transport ‘de prijs’.
De grootte van de carbon voetafdruk is feitelijk het resultaat van de energie die wordt gebruikt voor het produceren van één unit van een product, in dit geval van een plastic fles. De carbon voetafdruk van flessen is groot, vooral door de intensiteit van energie die nodig is voor het productieproces en het transport als ook door de lage efficiëntie van het recyclen van plastics (in de EU word slecht 21,3% van het plastic gerecycled en 3o% wordt verbrand voor energie herstel). De resultaten van verschillende analyses variëren van 173 tot 250g CO2e per liter water gebotteld in een plastic fles, en dat is tot wel 6000 meer dan de voetafdruk van een liter leidingwater.
Een gemiddelde EU-burger koopt 104 liter flessenwater per jaar. De meeste flessen zijn gemaakt van plastic, wat theoretisch betekent dat er in Europa meer dan 50 miljard plastic flessen van 1 liter per jaar worden verkocht. Rekening houdend met gegevens over de efficiëntie van recycling en energieterugwinning (verbranding) worden jaarlijks bijna 25 miljard plastic flessen gestort of erger nog in de natuurlijke omgeving gegooid.
De prijzen van flessenwater en kraanwater variëren in de EU en de rest van de wereld. Maar de verschillen tussen beide categorieën zijn overal enorm. In Slovenië is flessenwater bijvoorbeeld 274 tot 2.695 keer duurder dan kraanwater, in de VS is flessenwater 2.270 keer duurder. Dit is een uniek geval van prijspremie voor hetzelfde product – een succes waar de marketingafdelingen van de flessenwaterindustrie waarschijnlijk trots op zijn.
De flessenwaterindustrie wordt ook vaak beschuldigd van commercialisering en privatisering van een algemeen goed, wat water zou moeten zijn. Veel individuen en organisaties over de hele wereld eisen een verbod op het gebruik van water om winst te maken. In sommige landen waar de waterbronnen zijn uitgeput of geprivatiseerd, hebben zich al problemen en conflicten voorgedaan. De documentaire film “Tapped” bespreekt deze problemen.
